1.
Ik loop door een straat
Er is een diep gat in het trottoir
Ik val erin
Ik ben verloren…ik ben radeloos
Het is mijn schuld niet.
Het duurt een eeuwigheid om de weg naar buiten te vinden

2.
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik doe net alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik weer op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt nog lang voor ik eruit ben.

3.
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in….het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik klim ogenblikkelijk naar buiten.

4.
Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir.
Ik loop er omheen.

5.
Ik loop door een andere straat.

Portia Nelson

Dieren vragen zich niet af
hoe ze strootjes moeten pakken,
hoe ze nesten kunnen plakken aan
een mensendak, hoe ze graven
aan een tunnel zonder trein.
Ze maken een huis, ze kruipen erin
en zitten er dier te zijn

Dingen vragen zich niet af
waarvoor ze hier bestaan.
Een kussen laat zich door een
denkhoofd deuken, een laken
zal niet al zijn kreuken tellen.
Dingen zijn van geduld gemaakt
en zullen geen vragen stellen.

Joke van Leeuwen

wat we willen:
momenten
van helderheid
of beter nog: van grote
klaarheid

schaars zijn die momenten
en ook nog goed verborgen

zoeken heeft dus
nauwelijks zin, maar
vinden wel

de kunst is zo te leven
dat het je overkomt

die klaarheid, af en toe

Martin Bril,Verzameld werk, Gedichten, Amsterdam, 2002

Eerste sneeuw. Ja eerste sneeuw,
maar wie heeft ogen voor de laatste,
de laatste sneeuwpop, het smelten
van de voeten, wie let daarop?

Zo gaat het ook met pijn.
Je voelt het onbarmhartige
begin maar het verdwijnen
maak je op uit het verdwenen zijn.

Judith Herzberg

Nu zit de zon
als een duif op het dak
met melk in de krop
en verte onder de vleugels.

Mijn moeder blinkt
haar gezicht in een koperen kan
en draait de zonnen rond mijn hoofd

Ik lig warm en stil in het gras
als een duivejong in het nest

Voor het eerst zie ik de haartjes
op mijn arm. Ik voel ze groeien.

Armand van Assche

Vertraag.
Vertraag.
Vertraag je stap.

Stap trager dan je hartslag vraagt.

Verlangzaam.
Verlangzaam.
Verlangzaam je verlangen

En verdwijn met mate.

Neem niet je tijd
En laat de tijd je nemen-
Laat.

Leonard Nolens

Wie wat wil zeggen
heeft winter nodig
kale takken zonder blad

Spoor van vogels niet
hun fluiten water
ongenaakbaar hard en glad

Wie dat wil
heeft in zijn ogen
iets gespaard
dat kijken heet

Wie dat kan
weet in zijn zwijgen
wat hij zegt
het best bewaard

J.Bernlef

Liefhebben
is beschutten
zonder vast te houden,
ruimte scheppen
in tijd en eeuwigheid.
En daarom zeggen:
doe maar,
ga maar,
zo lang, zo ver
als nodig is.
Kijk maar niet om.
Ik wacht. Ik blijf.
Liefhebben
heeft te veel voeten in de aarde
om zonder verdriet
te kunnen zijn.

Kris Gelaude

Als je groot bent
wil je dan niet meer spelen
of mag het dan niet meer?

Is er een leeftijd waarop iemand je komt vertellen:
‘Vanaf heden is spelen verboden,’ en wie
zou degene zijn die mij dat kwam vertellen?

Toen ik weer de zon in liep, zag ik de buurvrouw
met een gieter achter mijn vader aanrennen.
Het mocht dus nog! Opgelucht

ging ik vissen in de beek. Ik nam mee:
een emmer en een tak met daaraan een touw.
Een haakje had ik niet nodig.

Tjitske Jansen

Als je goed om
je heen kijkt
zie je dat alles
gekleurd is

K. Schippers